Freysier |
|
Krein fjölskyldan
Kíkja í gestabókina ![]() Tenglar Brim doodie.com Góð gítarsíða How to learn Swedish in 1000 difficult lessons Kover-lög Músik.is Naked Space Tungumálstrax Bloggarar Andrea Mekkín Auður í krafti kvenna Bjarni Sig Daníel Ómar Batistuta Einar Þorgeirs Elísabet og Nonni Elísabet Leifs Elísabeth Ann Gunni Annels Harpa Flóvents Heba Maren Hjördís Birna Hjörleifur og Bebba Hlynur Íris Thord Jóhann Linda Maggi Marvin Palla frænk Rósa Ragnars Steranovitz Sweif swester Tommi Unnur munnur Örvar Gamlar færslur Tónlist Fréttir og umfjöllun Junkmedia NME No Ripcord Pitchforkmedia Spin Mp3 Björgvin Gíslason Hudson Wayne Jón.is Rokk.is Sumar á Írlandi Tónlist dr. Gunna Síður með gítargripum AZtabs Bríkin Dvergatuddinn Gitar.is Gítarbók Djúpakletts Music.nord.is Mussoft Shaker Skátasöngbókin 1999 Söngtextasafn Jómma Annað Acclaimed Music Alaska Jim Allmusic.com Everyhit.com Hljómsveitin Rými Músik.is Rocklist.net Tónlist á Huga.is Hljöðfæraverslanir Gítarinn Rín Tónabúðin ![]() |
15.10.04
Beach Boys til Íslands? - Gelt mjálm baulað niður Beach Boys eru á leiðinni til Íslands en því er þó þannig háttað að hvorki Brian Wilson né hinir Wilson-bræðurnir verða með í för heldur eru Mike Love og Bruce Johnston þeir einu sem eru á leiðinni sem voru í hljómsveitinni á sínum tíma. Johnston kom inn í sveitina 1965 og Love, ásamt því að spila, samdi víst einhverja texta Beach Boys. (Eða kannski bara einhvern texta. Ég var nefnilega að skoða Beach Boys-plötuna Pet Sounds og þar er hann skráður fyrir texta við eitt lag, I’m Waiting for the Day.) Spennandi. Brian Wilson var náttúrlega aðalmaðurinn í hinni stórgóðu hljómsveit og það væri miklu nær að fá hann til landsins en hann er að fara (ef hann er ekki þegar farinn) „á túr“ en fyrir stuttu kom út ókláruð tilraun hans/Beach Boys til meistaraverks, Smile. Þessir „Beach Boys“-tónleikar eru líklega álíka spennandi og ef Bítlarnir kæmu til landsins, þ.e. Ringo Starr. Og hver hafði áhuga á Doors-endurkomunni í fyrra án Jim Morrison? 13.10.04
Rangur vettvangur Forsetakosningar í Bandaríkjunum nálgast og hefur hópur nokkurra tónlistarmanna gripið til þess ráðs að fara í kosningaherferð sem kallast Vote for Change. Þar á meðal eru t.d. hljómsveitirnar Pearl Jam og REM og tónlistarmaðurinn Bruce Springsteen. Tilgangurinn með herferðinni er sá að fá fólk til að kjósa ekki núverandi forseta BNA, George Bush yngri. Það er eitthvað sem segir mér að þetta sé rangt. Mér finnst æskilegt að allir hafi skoðanir, þ.á m. tónlistarmenn. Mér finnst eðlilegt að skoðanir tónlistarmanna endurspegli list þeirra. Þannig finnst mér ekkert vera því til fyrirstöðu að hljómsveit á borð við Pearl Jam deili á núverandi Bandaríkjaforseta með lagi sínu Bushleaguer eða að Radiohead beini spjótum sínum að sama forseta með plötutitlinum Hail to the Thief (á þeirri plötu er einnig að finna fleiri en einn texta sem túlka má sem gagnrýni á Bush jr.). Listamenn eiga að vera engum háðir, allra síst aðdáendum sínum. Ef listamaðurinn fer að taka mið af aðdáendum sínum í listsköpun sinni er ekki hægt að segja að hann sé trúr sjálfum sér eða að list hans sé „sönn“. Aðdáendur eiga að sama skapi ekki að vera háðir listamönnum. En þannig er það oft og mér sýnist einmitt áðurnefnd kosningaherferð nýta sér þá staðreynd. Stundum geta nefnilega aðilarnir sem skapa listina orðið „stærri“ en listaverkin og þá er sennilega hægt að tala um poppstjörnur. Eins og áður segir æski ég þess að allir hafi skoðun. Það sem mér þykir gagnrýni vert við þessa kosningaherferð er vettvangurinn sem tónlistarmennirnir nýta sér. Ástæðan fyrir því að fólk mætir jafnvel þúsundum saman til að hlýða á Michael Stipe (söngvara REM), Eddie Vedder (söngvara Pearl Jam) og félaga er ekki sú að þeir hafi eitthvað gáfulegt að segja um t.d. nýjar stjórnmálafræðikenningar heldur sú að list þeirra hefur haft áhrif á fólkið. Mér þætti ekkert óeðlilegt ef Stipe mætti í umræðuþátt í sjónvarpi þar sem hann setti skoðanir sínar fram á málefnalegan hátt. Á þeim vettvangi væri hann aðeins óbreytti borgarinn Michael Stipe en ekki söngvari REM. Setjum nú dæmið fram öðruvísi. Ímyndum okkur að Davíð Oddsson væri gestur í Kastljósinu í sjónvarpinu til að ræða t.d. utanríkismál. Það væri óeðlilegt ef hann myndi mæta í bol sem auglýsti nýjasta skáldverkið hans og einnig ef hann myndi auglýsa í lok þáttarins að daginn eftir myndi hann árita verkið sitt í tiltekinni bókaverslun. Auðvitað þætti okkur þetta fáránlegt enda væri Davíð í þessu tilviki að misnota aðstöðu sína þar sem hann hefði verið boðaður í þáttinn sem stjórnmálamaðurinn, ekki rithöfundurinn, Davíð Oddsson. En ef við höldum áfram, nú með rithöfundinn Davíð Oddsson, þá væri það sömuleiðis fáránlegt ef hann, um leið og hann áritaði skáldsögu sína, myndi dreifa stefnuskrá Sjálfstæðisflokksins. Aftur væri Davíð að misnota aðstöðu sína. Hver og einn þegn samfélagsins hefur rétt á því að láta í ljós skoðun sína en máli skiptir hver vettvangurinn er. ----------------------------------------------------------------------------- Ég hef verið Freysier Krein. You're simply the best (Tina Turner). |