Freysier

Krein fjölskyldan


25.12.06
 
Ketkrókur

Þar sem Gunnar Einar kemst ansi nálægt því að vera jólabarn (fæddur 3. október – 9 mánuðir = 3. janúar) er hér lag sem Brynjar og Sveinn sömdu um hann og spiluðu í 25 ára afmæli hans fyrr á árinu. Lagið um Gannels, gjörið svo vel. Ég vona að ég megi setja þetta á netið.

(Að vísu þekki ég mann sem er jólabarn (fæddan 24. september) en mér finnst óþægilegt að vera að blogga of mikið um pabba minn, auk þess sem ég veit ekki til þess að samið hafi verið lag um hann. Afi þrætti ekki einu sinni fyrir þetta þegar þetta barst í tal fyrir nokkrum árum.)

Efnisorð:




22.12.06
 
Gáttaþefur
Hér eru tvö skemmtileg lög sem byggjast á sömu laglínu úr einhverju þjóðlagi, annað er Scarborough Fair með Simon og Garfunkel en hitt Elizabeth My Dear með Stone Roses. Ég hélt alltaf að þeir í Stone Roses væru steluþjófar eða þangað til ég fletti þessu upp á netinu.


 
Gluggagægir

Ég hef misjafna reynslu af geisladiskakaupum. Mér finnst alltaf gaman að skoða draslrekkana í plötubúðum með ódýrum diskum því stundum rekst maður á eitthvað sniðugt.

Ég var einu sinni í Skífunni og rakst á ódýran disk í einum draslrekkanum, Best of the Animals — The House of the Rising Sun. Þar sem ég þekkti lítið sem ekkert til Animals, að undanskildu titillaginu (þjóðlagi í flutningi sveitarinnar) og 1–2 lögum til viðbótar, keypti ég diskinn.

Þegar heim var komið ákvað ég að hlusta á diskinn. Eitthvað fannst mér House of the Rising Sun hljóma skringilega en hvað um það, ég lét það ekki á mig fá. Þegar kom að næsta lagi, Don’t Let Me Be Misunderstood sem er eitt af þeirra frægustu, fóru hins vegar að renna á mig tvær grímur. Ég hafði sem sagt keypt disk með hljómsveit sem koveraði Animals og það kom hvergi fram á hulstrinu (það kemur bókstaflega hvergi fram). En útgáfan á Don’t Let Me Be Misunderstood er ein sú versta... Æ, það má hlusta á hana hér og bera saman við útgáfu Animals hér.

Og þetta er ekki í eina skiptið sem þetta hefur hent mig. Einu sinni keypti ég diskinn Burt Bacharach — A Man and his Music. Þar kemur heldur hvergi fram að öll lögin séu í einhverjum leiðindaútgáfum þar sem er eiginlega ekkert sungið.

Gylfi bróðir lenti samt örugglega verr í þessu en ég. Hann gaf einu sinni pabba Best of Mamas and the Papas í jólagjöf sem já, uppgötvaðist á aðfangadagskvöld að... En diskurinn átti nú bara að fylgja með þannig að það var ekkert stórmál.

En ég veit eiginlega alveg jafnlítið um Animals og ég vissi fyrir nokkrum árum þegar ég keypti diskinn.


21.12.06
 
Bjúgnakrækir
Meira af því sama, hér er eldri útgáfa No Surprises með Radiohead. Mér finnst þetta æðisleg útgáfa.

Efnisorð:




20.12.06
 
Skyrgámur
Það styttist í jólin... Hér er jólalagasyrpa með Dengsa og einhverjum börnum. Hlustið á hana næsta korterið! Hún er 14 mínútur að lengd.


19.12.06
 
Hurðaskellir

Lagið í dag er All That She Wants með Ace of Base en ástæðan er ekki bara sú hvað lagið er gott heldur líka að ég misskildi textann pínulítið þegar ég var yngri. Ég söng alltaf „Oh, Muggsy Bogues“ í staðinn fyrir „All that she wants“. Eða, ég misskildi hann ekki beint, ég vissi alveg að lagið væri ekki um Muggsy en ég heyrði samt ekkert annað. Þess má geta að þegar lagið kom út 1993 lék Muggsy Bogues körfubolta í NBA með Charlotte Hornets en hann er örugglega frægastur fyrir það hvað hann var og er lágvaxinn, gott ef hann er ekki bara sá lágvaxnasti í NBA frá upphafi?
---
Í gær var ég sakaður um að vera annaðhvort siðblindur eða þá hættur að horfa á Beverly Hills! Ég er ekki siðblindur (stundum er nú samt fínt að lygna aftur augunum) og er að sjálfsögðu ekki heldur hættur að horfa á 90210 en ég hef því miður misst af nokkrum þáttum í röð (ég sofnaði yfir þættinum í gær). Til þess að láta í ljós ást mína á BH læt ég upphafslag þáttanna fylgja með Muggsy. Hugmynd að eftirminnilegri (á)hlustun: Setjið fyrst All That She Wants á fóninn og svo 90210-lagið en nú skuluð þið stilla á repeat :)


18.12.06
 
Askasleikir

Auðvitað svaraði Andrea „gátu“ Pottaskefils rétt. Í Týndu kynslóðinni og Sókrates er minnst á Jón og Pál sem sömdu Flying ásamt Georg og Ríkharði:
Bjartmar: „Manstu eftir Jan og Kjell, segir hann eftir gítarsólóið. Manstu eftir John, manstu eftir Paul? Réttu mér albúmið.“
Sverrir: „Ég syng um Kólumbus og Sólon Íslandus og Mendelsohn og Paul og John og John Paul Sigmarsson.“
---
En jæja, ég opnaði Windows Media Player, valdi Library, valdi svo Shuffle, þ.e. lög af handahófi, og lét WMP velja 10 lög:

1. Huey Lewis and the News – The Heart of Rock & Roll
2. Coldplay – Low
3. Sinead O’Connor – Paddys Lament
4. Elvis Presley – Surrender
5. Modest Mouse – A Different City
6. White Stripes – Take, Take, Take
7. Bloc Party – Blue Light
8. Leonard Cohen – Lady Midnight
9. Ennio Morricone – El Mercenario
10. Deus – Disappointed in the Sun

Ég var búinn að ákveða að setja tengil á tvö álitlegustu/áheyrilegustu/skástu lögin að mínu mati en ég ætla að sleppa því. (Ég hefði líklega valið lög nr. 9 og 10.) Ég hafði ekki heyrt eiginlega neitt af þessum lögum en það er nú það skemmtilega við „bókasafnið“, maður heyrir eitthvað nýtt. Því miður var fátt spennandi að finna í safninu núna.

Í leiðinni (= b.t.w.): Hvernig hljóða (nákvæmar) reglur um það hvar skuli rita stóran staf í heiti bóka, laga, platna o.s.frv. á ensku?


17.12.06
 
Pottaskefill
Lagið Flying af Magical Mystery Tour er sennilega óbítlalegasta lag Bítlanna sem ég man eftir. Það væri nú líklega eins og að gefa kartöflu í skóinn að hafa þetta eina lag dagsins. Því læt ég tvö lög fylgja með, Týndu kynslóðina eftir Bjartmar Guðlaugsson og Sókrates eftir Sverri Stormsker, en í fljótu bragði virðast þau kannski ekki eiga svo mikið sameiginlegt með Flying en það er samt eitt (sem ég hef í huga) sem sameinar lögin þrjú að einhverju leyti. Hvað er það? Fundarlaunum heitið.


16.12.06
 
Þvörusleikir

Árið 2000 kom Radiohead-platan Kid A út eftir langa bið... Eftir að hafa heyrt Motion Picture Soundtrack í akústík-útgáfu áður en það var hljóðritað fyrir KiddA olli það manni svolitlum (soltlum?) vonbrigðum hvað þeir hausar gerðu við lagið í hljóðveri, mig minnir að þeir hafi m.a.s. fellt út erindi úr textanum og ég veit ekki hvað og hvað (heyra lagið í endanlegri gerð hér). Ég tek það fram að ég veit ekki alveg hvaða skoðun ég hef á þessu nú.

Stutt saga af Birni: Hann var mjög mikill aðdáandi Radiohead (og er enn) og ekki svo löngu eftir að Ok Computer kom út vorum við Björn og Sveinn heima hjá Davíð eitthvað að tala um tónlist. Björn sagði þá hvað það væri frábært að sofna við Radiohead á hverju einasta kvöldi. Þegar kom í ljós að Davíð og Sveinn hlustuðu alveg stundum á eitthvað annað en Rhead fyrir svefninn varð hann frekar móðgaður, svona eins og þeir hefðu haldið fram hjá Rh :) Björn leiðréttir mig bara ef þetta er ekki rétt sagt frá.

Efnisorð:




15.12.06
 
Stúfur
Sveinn minn jóla er eitthvað seint á ferð þessi jólin... En hvað um það, allir út á gólf því hvað er betra en að dansa?!? Þetta lag með Hemma Gunn byrjar reyndar rosalega illa en það verður alltaf betra og betra þegar líður á lagið.


13.12.06
 

Giljagaur

Ég hlustaði talsvert á Í sex skrefa fjarlægð frá paradís, plötu Bubba Morthens (eða er hann nokkuð Morteinsson?) frá 2005, fyrr á þessu ári. Ég hef nú samt aldrei verið mikill bubbi enda var þetta örugglega fyrsta platan sem ég hlustaði á með honum.

Um svipað leyti, eða kannski örlitlu síðar, hélt ég stuttan námskeiðsfyrirlestur um hjá-ið mitt sem ég er búinn að vera með á heilanum frá því í janúar. Þar sýndi ég dæmi um notkun orðsins: Þú sem ert mér hjá (í stað Þú sem ert hjá mér sem væri eðlilegri orðaröð í venjulegu máli). Og svo bætti ég því við að þetta væri heiti lags með Bubba (af Í sex skrefa...) enda þá búinn að vera að hlusta á plötu með honum. Kennarinn var ekki alveg sannfærður og hélt því fram að þetta væri lag með öðrum tónlistarmanni. Neibb, sagði ég, I should know, lagið heitir Þú sem ert mér hjá og er eftir Bubba Morthens.

Það var svo bara fyrir stuttu að ég áttaði mig á því að lagið heitir Þú sem ert mér fjær!




12.12.06
 
Stekkjarstaur

Í fyrra gáfu allir jólasveinarnir jólalag í skóinn en ekki í ár, nú eru það „venjuleg“ lög.

Ég var um daginn að gramsa í gömlum diskum og fann þá upptöku af tónleikum með Radiohead sem ég veit ekki hvenær fóru fram en það var a.m.k. áður en Ok Computer kom út árið 1997.

Ég náði í þessa tónleika fyrir nokkrum árum — það hefur verið einhvern tímann í lok síðustu aldar — en ég held ég hafi verið ástfanginn af Radiohead á þeim tíma... en nú erum við sennilega bara mjög góðir vinir. Þá leitaði maður að lögum með Radiohead út um allt netið og þá var maður auðvitað bara með „gamaldags“ innhringitengingu sem var mjög léleg þannig að það gat tekið nokkur kvöld að ná í heila tónleika.

Lög Stekkjarstaurs eru bæði frá fyrrnefndum tónleikum. Hið fyrra er eldri útgáfa af Paranoid Android sem er talsvert frábrugðin endanlegri gerð lagsins. Hið síðara er eldri útgáfa af Karma Police en þar segir t.d.: „Arrest this girl, she stares at me as if she owns the world“, í stað: „Arrest this girl, her Hitler hairdo is making me feel ill“. (Til samanburðar má hlusta á þessi lög eins og þau hljóma á Ok Computer hér og hér.)

Það væri óskandi að fleiri jólasveinar sýndu Radiohead áhuga :)

Efnisorð: ,




1.12.06
 
The Office - David Brent Dance

Í dag er dagur rauða nefsins og framlag mitt er dans sem hinn 39 ára gamli David Brent steig einmitt á degi rauða nefsins í The Office og allt var þetta „for charity“. Það er hægt að horfa á þáttinn í tveimur hlutum á netinu hér (http://www.dailymotion.com/video/xo0t9_the-office-uk-s02e05-part-1) og hér (http://www.dailymotion.com/video/xo1bv_the-office-uk-s02e05-part-2) en hann gerist allur á degi rauða nefsins.


23.10.06
 
„Tja, við erum svo sem ekkert að finna upp hjólið en...“

Nei, enda er dáldið langt síðan það var fundið upp. Sumum finnst nauðsynlegt að taka þetta fram svo ætli ég verði ekki að gera það líka: Það var ekki ég sem fann upp hjólið.

Skrítið, mér finnst ég aðallega heyra tónlistarmenn, sem hafa það að lifibrauði að semja texta, nota þessa fáránlegu og (því miður) ófrumlegu líkingu til þess að lýsa eigin tónlist.

Jæja, þá er það frá. Nú get ég snúið mér að öðru mikilvægara: Beverly Hills 90210. Ég fylgdist vel með þessum þáttum þegar þeir voru sýndir á Stöð 2 fyrir 10–15 árum og var eiginlega ekkert rosalega ánægður þegar ég komst að því að alnafni minn yrði tekinn af dagskrá Skjás eins og í staðinn kæmu þættirnir hans Sigurjóns Sighvatssonar, Beverly Hills og Melrose Place (ég ætla ekki að minnast meira á hinn síðarnefnda sem er leiðinleg sápuópera). Það eina sem ég hlakkaði til að sjá var kynningarstefið og svo var ég pínu spenntur að sjá hvernig þættirnir hefðu verið í upphafi. En það er skemmst frá því að segja að ég er búinn sitja sem límdur við skjáinn og fylgjast grannt með 90210 frá því í sumar og ég sakna Frasiers bara smá.

En núna er 5. serían hafin og þá fer nú heldur betur að syrta í álinn, Dylan blankur og djúpt sokkinn í eiturlyf, einhver Valerie flutt inn til Walsh-hjónanna í herbergið hennar Brendu sem er flutt til London og þættirnir almennt bara orðnir frekar óspennandi. Eins og fyrstu fjórar þáttaraðirnar voru nú góðar... Ímyndið ykkur bara hvernig þættirnir verða í 10. seríu. Hvaða fólk er þetta eiginlega?

Ég leitaði aðeins á youtube.com eftir persónum og leikurum í 90210 og fann nokkur áhugaverð myndbrot. Mér brá t.d. svolítið þegar ég sá Brandon í þessu broti í kvikmyndinni Die Mommie Die (hljómar spennandi) en fattaði loksins (eða þannig) við hvað er átt þegar sagt er að faðir Tori Spelling (Donnu), framleiðandinn Aaron Spelling, hafi átt sinn þátt í því að dóttirin fékk að spreyta sig á hvíta tjaldinu með líka svona fínum árangri.

Mér finnst við hæfi að enda þennan pistil á tilvitnun í Beverly Sills og gera orð hennar að mínum: „Art is the signature of civilizations.“


7.10.06
 
Milhouse Ingimarsson

Árið 2002 gaf breska popphljómsveitin The Bluetones smáskífuna After Hours. Bluetones er ekkert sérlega góð hljómsveit en hefur þó sent frá sér fáein sæmileg lög eins og Slight Return (eða það fannst mér a.m.k. einu sinni). Á After Hours er að finna lagið Ingimarsson en titill lagsins er tileinkaður Ívari Ingimarssyni sem gerir það gott þessa dagana með Reading í ensku úrvalsdeildinni — sennilega væri of langt gengið að segja að það fjallaði um hann. Gítarleikari Bluetones er stuðningsmaður Brentford en þar kemur einmitt tengingin við Ívar til sögunnar en hann var leikmaður Brentford árið 2002 og hreifst gítarleikarinn af leik Ingimarssonar. Lagið er reyndar því miður, líkt og hljómsveitin, ekkert sérlega gott en það má heyra hér.

Annars eru þau fótboltalög sem ég hef heyrt, eða kannski mætti frekar kalla þau stuðningslög, sjaldnast sérlega góð. Á Íslandi hefur skapast sú hefð að leita til landsfrægra poppara til þess að flytja lögin en árangurinn hefur verið misgóður, eða eiginlega bara mislélegur, sbr. Valslagið í flutningi Stefáns Hilmarssonar, Keflavíkurlag Rúnars Júlíussonar og KR-lag Bubba sem þó eru með skárri stuðningslögum íslenskra knattspyrnufélaga. Það segir kannski sína sögu að eitt besta stuðningslagið undanfarin ár er grín Baggalúts. Besta lagið finnst mér þó lag Skagakvartettsins, Skagamenn skoruðu mörkin.

Frægasta stuðningslagið er svo auðvitað You'll Never Walk Alone sem flestir tengja annars vegar knattspyrnufélaginu Liverpool og hins vegar hljómsveitinni Gerry and the Pacemakers. Lagið er þó ekki breskt eins og ætla mætti heldur eru höfundar þess, Rodgers og Hammerstein, bandarískir. Hér má fræðast frekar um lagið en þar kemur t.d. fram að það eru ekki einungis stuðningsmenn Liverpool sem syngja lagið er þeir hvetja sitt lið til dáða. Lagið „virkar“ greinilega (annað en hægt er að segja um íslensk stuðningslög) og því mætti e.t.v. halda að það væri ráð að gera þekkt popplög, samin í öðrum tilgangi en að þau yrðu sungin á kappleikjum, að stuðningslögum. Það gengur hins vegar ekki alltaf eins og útfærsla Skagamanna á lagi Duran Duran, Girls on Film, sýnir greinilega.

Þetta fer nú að verða gott en mig langar að benda á lag hljómsveitarinnar Tokyo Megaplex, Milhouse Birmingham, sem ég hef alltaf litið á sem stuðningslag (mig minnir að einhver í sveitinni hafi talað um það þannig en það getur verið að mig misminni). Lagið er frábært og það er m.a.s. á lausu — það er ekki stuðningslag nokkurs félags. Ég held það væri t.d. tilvalið sem stuðningslag einhvers liðs utan deilda. (Svo, ef stuðningsmenn FC Tokyo verða einhvern tímann þreyttir á YNWA, geta þeir svissað yfir í „Milhouse Birmingham, where are you?“.)


31.8.06
 
Magnað max
Jæja, okkur tókst að svindla í Rockstar og enginn kippir sér upp við það. Skál!


22.8.06
 
Lífið er körfubolti
Í morgun, rétt áður en ég vaknaði, held ég að mig hafi dreymt mann sem var blanda af Mark Eaton og John Stockton, fyrrverandi leikmönnum Utah Jazz í NBA-körfuboltanum! Svo dreymdi mig Vlade Divac fagna frægri körfu (reyndar er fagnið frægara) með Lakers gegn Bulls í úrslitunum 1991. Að hugsa sér, mann getur dreymt nánast hvað sem er og ég fæ Mark Eaton. Næs draumur.

Efnisorð:




4.8.06

25.7.06

13.7.06

21.6.06
 
Texti

1. Þetta er helst í fréttum í dag:

Afskipti ráðherra?
Ný rannsókn
Stíf fundahöld
Þúsundir mótmæla
Barátta fram undan
Beittu Svía þrýstingi
Heitar myndir

Mér finnst að fyrirsagnir helstu sjöfrétta Sjónvarpsins mættu vera pínulítið gegnsærri. Á ruv.is, þar sem hægt er að horfa á fréttirnar endursýndar og/eða í beinni útsendingu, eru fyrirsagnir sömu frétta til fyrirmyndar:

Baugsmál: Dómsmálaráðherra vanhæfur?
Yfirlýsing Jóns Ásgeirs um ríkislögreglustjóra
Mikil fundahöld í dag vegna kjaramála

2. Ég hef stundum velt því fyrir mér af hverju þýddur texti í þáttum og kvikmyndum á sjónvarpsdagskránni er öðruvísi útlítandi í auglýsingum en þegar þau (hmm... þ.e. þeir og þær) eru á dagskrá. (Mér finnst þetta reyndar ágætis fyrirkomulag og er ekki að kvarta (sem ég geri dálítið mikið af. (Æi, ég nota allt of mikið af þessum (helvítis) svigum.)).)

3. Ég hélt því einu sinni fram að allar bíómyndir sem hefðu leturgerð á „kápunni“ eins og í Double Take, Mission: Impossible II, Oxygen og Rollerball ættu það líka sameiginlegt að vera lélegar. Ég hef ekki séð neina þessara mynda og er ekki jafnviss um þetta og áður en held að það sé eitthvað til í þessu. En mér varð skiljanlega ekki um sel þegar amma og afi, og síðar foreldrar mínir, keyptu bíl með þessu forljóta letri í mælaborðinu.

Efnisorð:




11.5.06
 
Léleg tónlist

Mig hefur í nokkurn tíma langað til að taka saman lista yfir uppáhalds lélegu lögin „mín“. Það ætla ég þó ekki að gera í þetta skipti. Fólk tekur gjarnan saman lista yfir uppáhalds lögin sín, þ.e. góðu lögin sem eru í uppáhaldi, og stundum er yfirskriftin m.a.s. Lögin sem breyttu lífi mínu. Á slíkum listum eru auðvitað oft lög sem ekki eru mjög þekkt, þ.e. ef ég ætti að velja uppáhalds Bítlalagið mitt kæmi Yesterday alveg örugglega ekki til greina vegna þess að ALLIR hafa heyrt það og ÖLLUM finnst það gott.

Það er svipað með þennan kannski tilvonandi lélega lista minn; ég myndi aldrei velja Boom, Boom, Boom, Boom með Vengaboys vegna þess að mjög margir ættu að hafa heyrt það og flestum ætti að finnast lagið alveg hræðilegt en samt eitthvað svo skemmtilegt.

Lélegu uppáhalds lögin hafa a.m.k. eitt fram yfir þau góðu. Sama hversu vænt manni þykir um lagið ætti maður ekki að geta misnotað það með of mikilli hlustun vegna þess hve lélegt það er. Þannig heyrir maður alltaf hvað manni þykir lagið lélegt en um leið af hverju það er manni svo kært. Hins vegar er fílingurinn gagnvart mörgum af þeim (góðu) lögum, sem einu sinni voru í svo miklu uppáhaldi, eiginlega horfinn vegna allt of mikillar hlustunar.

Annars held ég að ég hafi alltaf haft gaman af lögum sem eru léleg (við skulum bara sætta okkur við að sum lög eru léleg). Þess vegna held ég að ég hafi svona gaman af Eurovision. Lögin eru sum svo ofboðslega léleg að ég eiginlega elska að hata þau. Önnur þoli ég hreinlega ekki á meðan keppni stendur en svo að nokkrum mánuðum eða árum liðnum er mér farið að líka bara býsna vel við þau og jafnvel þykja vænt um þau. Hvernig er t.d. annað hægt en þykja vænt um eistneska sigurlagið frá 2001 í dag en jafnframt hafa tryllst af reiði þegar það vann?

En fyrst ég er kominn út í Eurovisionsálma verð ég að minnast á keppnina sem fer fram síðar í mánuðinum. Pirrar stolni Bon Jovi-, nei, meina Alice Cooper-parturinn í finnska laginu engan nema mig? Jæja, kannski tek ég þessa keppni of alvarlega. Mér finnst þessir Eurovisonþættir sem sýndir eru á laugardagskvöldum nokkuð skemmtilegir og mér finnst Eiríkur Hauksson helvíti góður (best er auðvitað þegar hann ber fram ensk orð með skandinavískum hreim). Ef ég tæki saman áðurnefndan lista ætti Eiríkur, í broddi fylkingar Endurvinnslunnar, alveg örugglega séns á því að lenda ofarlega, t.d. með Dollí dí eða Bæ bæ bílaplan af plötunni Búnir að 'eika'ða (nöfnin segja eiginlega meira en... jamm).

Hins vegar ættu önnur lög líklega meiri séns vegna þess að þau hafa — plús það að vera léleg að mínu mati — eitthvert svona „tilfinningalegt gildi“ fyrir mig. Ég á nú ekki mjög marga tónlistardiska (held þeim fari fækkandi því brósi er að reyna að stela þeim) en á þó tvo með Carpenters! Annar er best of og á hann hlustaði ég talsvert á ágætis tímabili. Þess vegna kæmist til dæmis þetta lag alveg örugglega á topp 10 enda breytti það lífi mínu: Lagið gerði mig að því karlmenni sem ég er í dag :) Þetta er það sem ég kalla símnúmera- eða tölustafalag og svoleiðis lög eru nánast án undantekninga léleg en góð afþreying (man einhver eftir vierzweieinsdreinulldreizwei, ruf an?). Þetta lag er kannski undantekning en það er a.m.k. hallærislegt. Í sama flokk falla bókstafalög eins og þetta.


1.5.06
 
Ég hef „upplifað“ 18 28 daga febrúarmánuði en samt var það ekki fyrr en fyrir stuttu sem ég áttaði mig á því að á óhlaupári ber 1. feb. og 1. mars (o.s.frv.) upp á sama vikudegi.


20.4.06
 
Gleðilegt sumar!
Í tilefni dagsins eru hér þrjú sólarlög en sumarið í sumar mun einmitt annaðhvort einkennast af mikilli eða lítilli sól. Það var nú ekki með ráðum gert en nöfn flytjenda laganna byrja öll á b-i. Þetta eru Bítlarnir, Bobby Hebb og Bræðrabandalagið.

Sólarlag nr. 1
Sólarlag nr. 2
Sólarlag nr. 3


16.3.06

14.2.06
 
Ég var klukkaður af Magga og hef í kjölfarið verið að velta því fyrir mér hvort þeir sem finna upp á þessum klukkleikjum segi (eða skrifi): „Ok, ég skal byrja“, en tengi það að vísu á engan hátt við áðurnefndan Magga

4 störf sem ég hef unnið við yfir ævina:
Malbik: Frábært sumar en kannski dálítið furðulegur vinnustaður. Viðurnefni fastra starfsmanna voru, minnir mig, flest af svipuðum toga: kúkur, skítur og ræpuheili. Ég er ekki frá því að viðurnefnin hafi öll verið runnin undan rifjum mjúkmáls yfirmanns míns en við höfum sennilega átt það sameiginlegt að brúnn var í miklu uppáhaldi hjá okkur.
Kjötvinnsla: Jóhann Már hafði áður unnið þarna og hafði ansi skemmtilega sögu frá að segja (í ÍSL 103) sem var jafnframt frekar ógnvekjandi. Einnig höfðu Maggi og Biggi unnið þarna saman og vöruðu mig harðlega við því að fara að vinna í kjötvinnslu þessari. Ég lét mér ekki segjast og sá eftir því sífellt meira eftir því sem leið á sumarið. Þetta er þó mjög eftirminnilegur vinnustaður - t.d. var einn kallaður Keisarinn, og líkaði mér ávallt ákaflega vel við þann mann, og annar Sýslumaðurinn en sá var aðkomumaður og gat ekki svarað því í hvaða sýslu Keflavík væri. Sá sem spurði hafði unun af því að spyrja ólíklegustu spurninga en aðeins ef svör samstarfsmanna hans voru röng. Í fyrstu vikunni minni spurði hann mig t.d. hvaða ár Háskóli Íslands hefði verið stofnaður og hverjir hefðu ráðist á Pearl Harbour. Þegar í ljós kom að ég gat svarað flestum spurninganna urðu þær ekki mikið fleiri.
Vinna með fötluðum í Þroskahjálp: Skemmtilegasta starf sem ég hef unnið við.
Vinna með sjúkum setningum: Nokkrar þeirra voru m.a.s. frægar, t.d. Mér langar í ís, en aðrar voru minna þekktar, á borð við Þetta er sumarbústaðurinn Jóns.

4 bíómyndir sem ég gæti horft á aftur og aftur:
Ég get því miður ekki horft á bíómyndir aftur og aftur og horfi sjaldnast á nokkra mynd aftur. Ég gæti kannski einna helst nefnt Almost Famous en ég held samt að ég sé orðinn pínu leiður á henni. Sú mynd sem ég hef hins vegar sennilega horft oftast á er Ace Ventura: Pet Detective. Það er ekki á dagskránni að horfa á hana á næstunni.

4 staðir sem ég hef búið á:
Heiðarbraut (Kef.), Baugholt (Kef.), Eggertsgata (Rvk.), Suðurgata (Rvk.).

4 sjónvarpsþættir sem eru í uppáhaldi:
Office, Extras, Simpsons og Lost.

4 staðir sem ég hef heimsótt í fríum:
Kempervennen (Hollandi), Mallorca, Krít og Hróarskelda. Ég vil einnig minnast á Hellu um verslunarmannahelgina 2004 en þar var því miður enginn sem við gátum sótt heim.

4 heimasíður sem ég skoða daglega:
bebbaoghjolli.blogspot.com, webmail.hi.is, tommiyoung.blogspot.com, grolsch.blogspot.com.

4 máltíðir sem ég held upp á:
Hvurslags leiðindaspurningar eru þetta? er barasta ágætis svar.

4 bækur sem ég les oft:
Ég les enga bók oft. Kannski finnst mér ég vera að sóa tímanum með því að byrja aftur á bók sem ég hef þegar lesið í stað þess að lesa einhverja aðra bók og enda þannig með því að lesa ekki neitt.

4 staðir sem ég myndi vilja vera á núna:
Hvurslags leiðindaspurningar eru þetta?

4 manneskjur sem ég ætla að klukka:
Andrea, Gannels, Gylfi Már og Tommi (þ.e.a.s. allt krúið hans).


1.2.06
 

Styrktartónleikar
Sjáumst á tónleikunum á Ránni á morgun kl. 20 til styrktar Bryndísi Evu Hjörleifsdóttur. Sjá nánar hér.




24.1.06

12.1.06
 
Eins og margir sem spilað hafa Trivial Pursuit vita var tepokinn fundinn upp fyrir slysni. En af hverju er ekki hægt að fá kaffi í tepokum (eða kaffipokum)? Þá væri ekki nauðsynlegt að eiga kaffivél, allavega á enginn sem ég þekki tevél.


5.1.06
 
Vá!

Einhvern tímann heyrði ég mann nokkurn segja að Blaðið væri gullnáma fyrir þá sem hafa áhuga á íslensku máli. Fjórar fyrirsagnir á forsíðu líta þannig út í Blaði fimmtudagsins 5. janúar 2005:

Má ekki hlægja að pabba
Umdeilt umferðagjald í Stokkhólmi
Fjölskyldan sökuð um að þyggja mútur
Frábært ár framundan hjá Ragnhildur

Jú, ekki er um að villast - þetta er gull.

(Ég geri ráð fyrir því að annar hver íslenskunemi bloggi um þetta í dag.)